Ik leef,
Ik leef langs stille wegen,
en trek me in mezelf terug.
Langs duistere paden,
wordt ik moedeloos, stug.
Mijn hart geleerd te zwijgen,
gewoon aan elk gemis,
bij tranen die rijgen,
en enkel treurnis,
droefheid is.
Ingezonden door:
Yvette vanavermaeteGeplaatst op:
06-05-2019Informatie:
Mijn meermaals gebroken ziel en zeer strenge opvoeding, als oudeste van vijf, zorgt er voor dat ik me dikwijls verlaten, verstoten en melancholisch voel.Waardering:
0 stemmen
Stemmen
Labels:
hart tranen
Gedichtjes
- Angst gedichtjes
- Baby gedichtjes
- Beterschap gedichtjes
- Dieren gedichtjes
- Engelse gedichtjes
- Familie gedichtjes
- Geboorte gedichten
- Gedachten gedichtjes
- Geloof gedichtjes
- Humor gedichtjes
- Kerstgedichtjes
- Kindergedichtjes
- Levens gedichtjes
- Liefdesgedichtjes
- Liefdesverdriet gedichtjes
- Moederdag gedichtjes
- Nieuwjaarsgedichtjes
- Overige gedichtjes
- Overlijdens gedichtjes
- Pensioen gedichtjes
- Sinterklaas gedichten
- Sms gedichtjes
- Sport gedichtjes
- Trouwgedichtjes
- Vaderdag gedichtjes
- Valentijnsgedichtjes
- Verdriet gedichtjes
- Verjaardags gedichten
- Vriendschap gedichten
- Ziekte gedichtjes