Cindy.

Het is zo stil hier in ons huis,Ik voel me er niet meer zo thuis,Uit beide ogen drupt een traan,Want jij bent van ons heengegaan,Jij wat zo lief en trouw,Hoe Moet het nu toch zonder jou ,Je hoorde er zo altijd bij,Maar nu ben jij niet meer bij mij.Als schattig puppy kwam je hier,We hadden samen veel plezier,Het was met jou steeds dolle pret,En s,nachts lag je bij ons naast,t bed.Soms was Ik ziek of had Ik pijn,Dan wilden je ook bij mij zijn,Je liefde maakt e mij weer blij,En was het leed weer snel voor bij.Je was altijd een goed vriendin,Met spelen steeds weer blij van zin,En vrolijk was je elke dag ,Heel blij wanneer je ons weer zag.De jaren zijn voorbij gegaan ,De ouderdom die kwam er aan,Je liep op,t laatste toch wel Wat traan ,Maar spelen deed je nog wel graag.Ik roep soms nog wel eens je naam,En zie Ik je weer naast me staan,Het is niet echt........mijn hart doet zeer, Want jij,Cindy bent er niet meer.