Aan mijn nabestaanden

Ik ben weggevlogen uit het leven,
dat toch niet helemaal het mijne was.
Wel de bomen en de dieren, de bloemen en het gras.
Het strand en ook de zee, daar was ik toch wel happy mee.

Ik wilde heel graag vrienden en liefde om me heen.
Maar men wilde mij niet zo, dus was ik best alleen.

Waar dat aan lag, ik snap het van geen kant.
Misschien kom ik er nog achter,
eenmaal 'boven' aanbeland.