Nachtwezen

Die scherpe tandjes,
Die scherpe tandjes
In mijn nek.
Rode vegen blijven over,
Rode druppels op mijn lip.
Wacht even,
De ochtend breekt weer aan
En daar ging hij,
Daar was hij nog net
Nu is er alleen nog de herinnering
De herinnering,
Hier in de zonneschijn
Aan het donker van de nacht.