'Zorgen' -kind

'Zorgen'- kind


Je hoofd loopt over met gedachten die je afremmen in je zelfverzekerheid,
Ineens bang voor bekende dingen
waardoor je veel leuke dingen vermijdt.

Je wil zo graag 'volwassen' worden want je bent dan ook al (bijna) elf,
Maar door al die negatieve gedachten geloof je gewoon niet meer zo in jezelf.

Achtervolgt door onmacht, verdriet en soms blinde paniek,
'Mama ik voel me niet lekker volgens mij wordt ik ziek!'

Het ene moment een vrolijke tiener grapjes makend en vol keet,
Het andere moment een hoopje ellende dat het gewoonweg niet meer weet.

Soms zou ik willen dat ik kon zien wat er in je overvolle hoofd gebeurd,
Zodat ik kan begrijpen waarom je leven soms zo donker kleurt.

Dan zit jij opgesloten in een doolhof van emoties en verdriet,
Maar je kan het niet benoemen want je begrijpt al die emoties niet.

In jou hoofd een labyrinth van gevoelens, niet wetend wat je er mee moet,
Die jou laten drijven op een donkere zee gevangen tussen eb en vloed.

Kon ik je maar laten inzien dat je niet hoeft te twijfelen aan je kunnen,
Lief 'zorgen'-kind, wat zou ik je een leven zonder zorgen en frustraties gunnen!